Onze laatste blog
Door: Annie & Maggie
07 Mei 2019 | Oeganda, Kampala
Het was een dienst waar veel gezongen werd door kinderen, de jeugd en een vrouwenkoor. De kleinste kinderen hadden een dans op de muziek van De New Generation song. Kortom het was een heel spektakel. Wij werden ook gehaald voor een dans op het podium.
Er waren wat mededelingen.
Tijdens het gebed werd er gebeden voor een mevrouw die een kind verloren had aan sikkel desease (een veel voorkomende ziekte die erfelijk is) en zij was zelf ook ziek. Daarna kwamen er 7 mensen naar voren die God aangenomen hadden, zij werden gezegend. Als laatste kwamen er nog 2 mensen die belijdenis deden.
Wij mochten ons voorstellen en iets over het ambassadeurschap vertellen.
Toen de preek die niet zo lang was ( inmiddels waren er al ruim 2 uur voorbij ) nog dankwoorden voor onze komst en als laatste een dankgebed en de zegen.
Enkele dames van de kerk hadden voor ons gekookt waar we echt van genoten hebben.
Afscheid genomen van onze broeders en zusters dit was best wel even emotioneel, je hebt in een korte tijd wel veel gedeeld met elkaar. We werden uitgezwaaid door heel wat kinderen van de kerk. Dit was een aanvulling op het verhaal van Maggie.
Maandag 6mei.
Na het ontbijt weer vertrokken naar Kampala, onderweg nog bij wat straatwinkeltjes gestopt voor cadeautjes voor de thuisblijvers.
In Kampala bij David Kabaale opgefrist en op naar de laatste ontmoeting met de mensen uit Kampala onder het genot van onze laatste Ugandese maaltijd. De maaltijd bestond meestal een keuze van vis, vlees of kip en als bijgerecht gekookte bananen ( mantoke) soms aardappelen koolsalade. Na een woord van dank van Douwe voor de ontvangst en de begeleiding deze week hebben David en pastor Edwardo nog gesproken, beiden gaven aan het belang van deze reis te zien. Persoonlijk contact en zo mogelijk van kerk tot kerk, zij hopen dit als een start is en er meer van deze bezoeken komen in de toekomst.
Afsluiting
Inmiddels zitten we alweer in het vliegtuig op weg naar Nederland en kijken terug op rijke en gezegende dagen in Oeganda. Wat hebben we veel gezien, gehoord en gedaan. Vooral ook veel armoede, kinderen zonder schoenen, huisjes zo klein en donker meestal 1 ruimte, koken wordt buiten gedaan op kleine stoofjes en de was in teiltjes soms bij een riviertje. Het is een heel andere wereld dan wij gewend zijn.
Ik heb het gevoel dat we weken weg zijn geweest. Maar aan alles komt een eind. Wij hopen dat onze reis iets voor onze broeders en zusters in Oeganda hebben betekent. We hebben ook veel foto’s gemaakt maar door de slechte verbinding konden we ze niet mee sturen in onze bloggen.
We hopen dat u van onze verhalen genoten hebt. Mocht u nog vragen hebben spreek ons dan gerust aan zo dat we ons verhaal verder met u kunnen delen.
Hartelijke groet van Annie & Maggie
-
07 Mei 2019 - 03:39
Wim:
Trots
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley